4 januari 2020
We werden om 7 uur geroepen door Pryanka. We hadden de klok rond geslapen. En allereerst een koude douche een warme hebben we niet. Maar met zo'n warme temperatuur buiten 31 graden is een koude douche toch echt geen pretje. Om half 11 zijn we gestart met Mr. Lal en Chandrasoma om het nieuwe 2 kamer huis voor te openen. We werden ontvangen met een bloemen krans voor Marten en mij. Ikzelf mocht het lint doorknippen dat voor de deur hing en mocht de deur met de sleutel openen. Het is een mooi huis geworden en Krishna woont er alleen. Lal is begonnen vorig jaar November en dit voorjaar was het huis af. Maar in Maart werd Krishna haar moeder ziek en overleed 18 Maart. Een paar maand later kreeg haar broer een nier transplantatie en overleed een week later. 1 zus kwam om in de tsunami en een andere zus kreeg kanker en overleed ook. Ze heeft nu nog 2 zussen. Ze was heel blij met het nieuwe huis'.
Vervolgens zijn we naar Thirigama gereisd naar een gezin die in een oud houten huis woont met oma Neruka en dochter, schoonzoon en 2 kinderen. We hebben daar de situatie bekeken. Vervolgens zijn we naar een rooms katholieke school gereisd in Baddegama. Die hebben een reparatie aan de waterput nodig en de leidingen naar toilet en schoolklassen moet worden vernieuwd en er zullen 4 nieuwe tuin kranen aangelegd worden, reparatie van 2 toiletten o.a. nieuwe deuren. 2 wastafels voor 2 klassen en nieuwe elektriciteit voor put en watertank en het speelveld heeft speel attributen die aan renovatie toe zijn. Vervolgens hebben we een weeshuis bekeken maar daar hoeven we niets voor te doen die hebben sponsors genoeg, Dan door naar Hikkaduwa voor het bekijken van een huis waar oma woont samen met haar dochter en 2 kinderen 16 en 13 jaar. Zij leven in erbarmelijke omstandigheden. Als er veel regen valt komt het via de achterkant het huis binnen. Er is veel grond voor nodig om alles op te hogen en een nieuw huis heeft een hogere fundering nodig. Het word iets duurder dan een huis met gewone fundering maar het is een prioriteit vinden wij en dat er iets gebeuren moet staat vast. Het is nog minder dan een stal.
Als het huis afgebroken wordt moeten ze ergens anders kunnen wonen voor een paar weken en Lal gaat dat regelen. Vervolgens zijn we richting huis gereden en in de stad Galle hebben we de Dakshina Lanka Sambodhi Welfare Foundation bezocht. Daar wonen 55 gehandicapte mensen de meesten zijn ook geestelijk gehandicapt. Degene die we ontmoeten waren direct onze vrienden en vriendinnen. Dit tehuis heeft eigenlijk geen sponsors. Het grootste probleem is het eten daar hebben ze een tekort aan. Ze hebben dagelijks eigenlijk 20 kg. Rijst nodig want ze eten 3x op een dag rijst.
Wij gaan morgen terug om met de directeur te praten die was vandaag afwezig. Het is inmiddels al 10 voor 10 voor ons eigenlijk veel te laat want we waren pas om 19.00 thuis en dan nog warm eten.