13 januari 2020

Vanmorgen om half 7 aan de dagelijkse was. Om 7 uur ontbijt en het was 9 uur dat we met de tuk tuk naar Welligama reden een stadje 8 km verderop. We hebben wat gewinkeld en om 13.00 waren we weer thuis. Pryanka had het warme eten voor ons klaar. en tegen 15.00 kwam Mr. Lal om met ons verschillende huizen  langs te gaan die we in het verleden hebben gebouwd. Eerst gingen we langs opa en oma Premedase die we 2 jaar geleden een huis hebben gebouwd. Ze moesten 4 jaar geleden toen wij er voor het eerst kwamen voor 4 kleinkinderen zorgen want hun ouders waren vertrokken. 2 jaar geleden toen we voor hen een nieuw huis hebben gebouwd waren er nog 3.

Maar sinds kort zijn de kinderen weer bij hun moeder zoals het hoort. Voor de oude mensen een betere oplossing. Opa Premedase is nog maar 4 dagen thuis uit het ziekenhuis. Hij verbleef daar enige weken. Oma Premedase  zag er beter uit dan voorheen. Het is ook een hele opgave om 3 kleinkinderen op te voeden en van voedsel te voorzien. Ze leefden altijd in armoede. Nu woont een andere zoon bij hen in met vrouw en kleinkind. Vervolgens naar Ajith en zijn gezin. we bouwden voor hen in 2012 een huis en ze zijn altijd zo blij om ons te zien. Onze foto hangt daar 50 x 50 cm aan de muur. Het is een heel warm gezin, ze stralen altijd als ze ons zien en wij komen er graag. Vervolgens naar Puspha en Mala hun huis. 4 jaar geleden bouwden we een huis voor hen. Ze leefden toen onder een afdakje met 3 kinderen. Maar oma was alleen thuis met 1 van de kinderen. En hun lieve zwarte hond Pinky. Wij vonden 4 jaar geleden dat hondje als hele kleine puppy in het donker midden op straat. We waren heel dicht bij het huis wat we net hadden afgebouwd voor Pushpa en Mala en liep ik met het hondje naar  hen toe en gebood hen er voor te zorgen. Ik vroeg niet eens of ze dat wel wilden. Morgen komen we terug met spullen die een hond nodig heeft en gaan we naar de dierenarts. En de volgende dag gingen we naar de dierenarts en tot onze verbazing was ze Nederlander en konden alles bespreken wat een hond het eerste jaar nodig had. Voor het hele jaar hebben we de rekeningen betaald (ons eigen geld) voor injecties, ontwormen en wat maar nodig was en Chandrasoma ging altijd met Mala naar de dierenarts. Het is nog steeds een mooie hond maar heel verlegen en bang voor ons. Maar ze houden van hem en Pinky houd van hen. Het was al donker toen we thuis kwamen. Mr. Lal ging om 19.30 naar huis en wij gingen eten.